Biz sıcak evlerimizde otururken ümmetin yiğit erleri bir bir şehit düşmekte. Bugün, İzzeddin el-Kassam Tugayları Komutanı Muhammed Deyf şehit oldu.
Müminlerden -özür sahibi olanlar dışında- oturup kalanlar,
malları ve canlarıyla Allah yolunda cihad etmekte olanlara eşit olamazlar.
Allah, malları ve canlarıyla cihad edenleri, derece bakımından oturanlardan
üstün kılmıştır.[1]
Heyhat! Onlar nerede biz nerede!?
Dün karşıma çıktı: “Bu asrın müceddidi Gazze Müslümanlarıdır.”
diyordu hoca.
Herkes kendi şeyhini, hocasını asrın müceddidi zannederken…
Ölümden korkuyorum diyordu Komutan Yahya Sinvar:
"Evet ölümden korkuyorum! Yatağımda yaşlı develer gibi
ölmekten, kalp krizinden yada trafik kazasından ölmekten korkuyorum. Allah
yolunda ölmekten değil."
Çünkü böyle görmüştü şehit ağabeylerinden, şehadeti gönülden
arzulayan nice yiğit erlerden. Ne diyordu Şehit Rantisi:
"Bir gün öleceğiz apache helikopteri mi, kalp krizi mi
derseniz ben, apacheyi tercih ederim."
Peki ya bizler, sıcak evlerimizde rahat rahat oturuyoruz diye
ölmeyecek miyiz? Ölüm sağlam kalelerin ardında da olsak bize erişmeyecek mi?[2]
O halde biz neyle ölmeyi tercih ediyoruz? Halid bin Velid
(ra) yerdiği, üzüldüğü gibi yataklarımızda yattığımız yerde mi?
Sloganlarda mı kaldı “Şehadet bir çağrıdır nesillere çağlara”
sözü?
Bu aciz kardeşinizden başta kendi nefsime sonra sizlere
Allah için tavsiyemdir:
Ahiretini düşünen ümmetin derdiyle dertlensin. Ahiretini
düşünen sayılı nefeslerini boşa tüketmesin. Ölüm sadece Allah yolunda
savaşanlara gelmiyor. Bir çoğumuz cephedeki mücahidlerden önce öleceğiz. O
halde:
فَمَنْ كَانَ يَرْجُوا لِقَٓاءَ رَبِّه۪ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّه۪ٓ اَحَدًا
Kim Rabbine kavuşmayı umuyor (ve arzuluyor)sa, artık salih
amel işlesin ve Rabbine ibadette hiçbir şeyi ortak koşmasın.[3]
Allah razı olsun
ردحذف